NAZIM HİKMET
  

Bir yıl değil
tam on yıl bekledim seni
yüzünü görmek için, Nazım.



Senin hayatını yaşadım
şiirlerini çevirdiğim saatlerde
ve gencecik resmine, Nazım,
senin gözlerinle baktım.



Ben, o tek kişi,
bizler. insanları yeryüzünün,
aşkının cesareti ve türkülerin,
uzak Bursa cezaevinin duvarları
ötesinden saygıyla gözledik seni.



Şimdi burada Moskova’da,
Moskova Oteli’ndc,
fısıltıyla çıkıyor sesin.



Geniş omuzlu biri duruyor karşımda,
taş duvarlardan kurtulmuş bir yiğit,
bir devrimcisi duruyor dünyamızın,
işçilerinden biri, ozanlarından biri.



Kaşların çatık, sıcakkanlısın,
bıyığın rus bıyığı değil
ama bakıra çalıyor;
bir evren parlıyor gözlerinde,
bir gökgürültüsü uyuyor
mavi göklerde olduğu gibi.



Duygusuz yaşanacak bir an mı bu?
Bir savaşın zaferidir senin özgürlüğün.
Bizi düşledin, aramızdasın,
türküler yaktın Moskova’ya, aynı Moskova
seninle beraber türküler yakıyor şimdi.

Yaroslav Smelyakov
 (1913 - 1972)



( Rusya ) 


 Çeviri : Ülkü Tamer



Cumhuriyet,  Şiir Atlası, 15 Ocak 1994, S. 2