BABACIĞIM 
  - Küçük Vatandaşlarım’a - 
                     
Babacığım, her akşam dizlerine yatardım, 
Seni tamam bir saat lakırdıya tutardım. 
Senden yemiş, uruba, oyuncaklar isterdim; 
Can sıkıcı bir sesle haykırarak, “Al!” derdim. 



Zavallı sen elimden her gün âciz kalırdın; 
Bana birşey alırdın.. 



Lâkin bu gün, çalışan işçilere rastladım, 
Herbirinin bir baba olduğunu anladım, 
Öğrendim ki her baba kanlı terler döküyor; 
Bin zahmetle dişini, tırnağını söküyor.
 


Bundan sonra ben senden öyle şeyler istemem; 
“Bana şunu al!” demem...

Mehmet Emin Yurdakul
(1869 -1944 )



Mehmed Emin Yurdakul'un
Eserleri 1, Şiirler, S. 315