ŞÂİRLERE
  
Ey şâir, uğraşma kendi derdinle;
Milletin ağlayan kalbini dinle.
Bak hudutlar tıpkı bir kızıl yara,
Ölüm kanat germiş bu şen diyara!
Atılmış meydanlara yüzbinlerce genç,
Kalbinde şehitlik için bir özenç!
Bir yanda yuvaları yıkılmış, yanmış;
Günahsız kanlarla toprak boyanmış!



İşte yine bir genç kız iskeleti:
Gözleri oyulmuş, doğranmış eti!
Sarmış her tarafı bir çete zulmü,
Ey şâir rübabın artık ölü mü?
Ağlıyor vatanın, bu dertli nine,
Şiirinle teselli ver bu enîne!...

Yusuf Ziya Ortaç
( 1895 - 1967 )






Tanzimat ve Sonrası Türk Şiiri, S. 142-143