ÇOCUKLUĞUM
 
Çocukluğum, çocukluğum
Uzakta kalan bahçeler 
O sabahlar, o geceler
Gelmez günler çocukluğum.



Çocukluğum, çocukluğum
Gözümde tüten memleket.
Artık bana sonsuz hasret
Sonsuz keder çocukluğum.



Çocukluğum, çocukluğum
Habersiz ölen kardeşim
Mezarı bilinmez eşim
Her bir şeyim çocukluğum.



Çocukluğum, çocukluğum
Bir çekmede unutulmuş
Senelerle rengi solmuş
Bir tek resim çocukluğum...

1936

Ziya Osman Saba 
( 1910 - 1957 )



Geçen Zaman, S.17



Bu şiiri sesli izlemek için tıklayınız.