SABAH
 
Sükûn dolu gecene Rabbim doymadık henüz!
Sabahınla her rüya yine kalacak yarı.
Köşede elbiseler, kaygımız, üzüntümüz
Çiğnemek yeni baştan aynı kaldırımları.



İlk tıramvay çanları işitilir uzaktan
Bu sesle dertlerimiz birer birer ayılır.
Ufkun karanlığında beliren bir çatlaktan
Sarı bir duman gibi sabah şehre yayılır.



Ve bizler daha sessiz, daha bezgin her günden
Seyrederiz her sabah bakınarak yukarı
Evler apartımanlar, minareler üstünden
Uzak uzak yollara süzülen bulutları.
Ziya Osman Saba 
( 1910 - 1957 )



1934



Geçen Zaman, S. 44