GEL BAHAR!

Gel bahar, erit bu yolun karını,
Geçen seneleri anmayalım hiç.
Dinle bülbüllerin şarkılarını,
Güllerin kıpkızıl şarabını iç



Bu dünya bir büyük meyhanedir, gel!



Saçında baygın bir gül kokusu var,
Dudakların kızıl, karanfil gibi.
Gözlerinde gülsün mine ışıklar,
Seninle büyüle çarpan her kalbi.



Bu hayat, zaten bir efsanedir, gel!



Ben mi çıldırmışım, sen mi delirdin?
Yalvaran sesimden bu kaçış neye?
Git, dediğim zaman koşar gelirdin;
Gel şimdi de inan bu efsaneye!



Şimdi günler birer peymanedir, gel!



Gel bahar, gel bahar, yakınlarda gül
Denize renginden armağan bırak;
Ufuklarda gezin, göklere süzül.
Sonra yavaş yavaş in, içime ak...



Gönlüm hasretinle divânedir, gel!

1936 Kars

Halide Nusret Zorlutuna
( 1901 - 1984 ) 




Halide Nusret Zorlutuna,
Türk Büyükleri Dizisi, S. 71