30 Mart 1910 tarihinde İstanbul'da, bir yalıda dünyaya gelmiş olan Ziya Osman Saba, geçirdiği mutlu çocukluk yıllarının ardından, daha sekiz yaşında iken, annesini, sonrasında kardeşini kaybederek ölümün acı yüzüyle tanıştı, 1920 yılında anneannesini de kaybetmesinin ardından Galatasaray Lisesi’ne yatılı olarak verildi. İlk ve orta öğrenimini Galatasaray Lisesinde yapan şair yüksek öğrenimini Hukuk Fakültesi’nde tamamladı.

Çalışma hayatına üniversitede talebeyken Cumhuriyet Gazetesi muhasebe servisinde başlayan Saba daha sonra Emlak Bankası’nda ve Milli Eğitim Basımevi'nde çalıştı. 1950 yılında geçirdiği kalp rahatsızlığı nedeniyle görevinden ayrıldı ve evinde Varlık Yayınevi’nin yazı ve redaksiyon işlerini yaptı.

İlk şiiri 1927 yılında Servet-i Fünun dergisinde çıkan şair, 1928 yılında arkadaşlarıyla birlikte Yedi Meşale Topluluğu'nu kurdu. Yazı ve şiirleri başta Varlık dergisi olmak üzere çeşitli dergilerde yayınlandı. Bu şiirlerini 1943 yılında Sebil ve Güvercinler adı altında yayınladı.

Sevgi (Allah, aile, insan, İstanbul), çocukluk özlemi, ölüm, akıp giden zaman, yoksul insanların dertleri şiirlerinin başlıca teması oldu. Şiirlerini duru bir Türkçe'yle ve genellikle hece ölçüsüyle, kimi zaman da serbest ölçüyle yazan şair 29 Ocak 1957 tarihinde İstanbul'da yaşama veda etti ve Eyüpsultan'daki aile mezarlığına defnedildi. Ancak ünlü şairimizin mezarı, tıpkı aynı mezarlıkta bulunan Ahmet Haşim'in mezarı gibi, yol yapımı sonucunda kaybolmuştur.

BAZI ESERLERİ:

Şiir:
Sebil ve Güvercinler (1943)
Geçen Zaman (1947)
Nefes Almak (1957)
Bıraktığım İstanbul (2003)
Cümlemiz (2014)

Nesir:
Mesut İnsanlar Fotoğrafhanesi (1952)
Değişen İstanbul (1959)
Konuşanlar Bir Hüzünle Sesinde (yazı-söyleşi- mektup, 2004)

ŞİİRLERİ